Neler Yeni

Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

Tüm özelliklerimize erişmek için şimdi bize katılın. Kaydolduktan ve oturum açtıktan sonra, konular oluşturabilir, mevcut konulara yanıtlar gönderebilir, diğer üyelerinize itibar kazandırabilir, kendi özel mesajınızı edinebilir ve çok daha fazlasını yapabilirsiniz. Ayrıca hızlı ve tamamen ücretsizdir, peki ne bekliyorsunuz?
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark

Anne eve dönünce (1 Kullanıcı)

_YUSUF_

Yönetici
Katılım
26 Haz 2008
Mesajlar
4,070
Tepki puanı
1,042
Puanları
113
Yaş
42
Anne eve dönecek/ zarifoğlu
Çalışan kadının batmayan güneşi demiştim bir zamanlar. Sabah güneş doğarken başlayan mesaileri, gün akşama dönerken, akşam geceye ulanırken bir türlü bitmeyen kadınları/ anneleri anlatmak için. Çalışmak en çok kendinden çalmak demiştim çünkü en çok kendine uzak kalmaktı. Modern zamanlarda çalışmak kimselere yetişememek, bölündükçe bölünmek demekti.
Bitmeyecek bir mesaiye ta en başından bir hevesle evet demekti çalışmak. “Gelinlik kız olduğunu da görelim.” temennileri ile yüzleri kızararak büyüyen kızların, “Benim kızım doktor/ öğretmen olacak.” cümleleri ile büyüttükleri evlatlarıydı çalışan kadınlar. Okumak için evlerinden bir kez çıkmış ve bir daha dönememiş kızların evlenmesi, ev bark sahibi olması, anne olması ama en çok çalışan kadın olmasıydı.
Dünya çok değişti eskisi gibi değil bu devirde okumak lazımla başlayan, yarın ne olacağını bilemezsin bir bileziğin olsunla devam eden bir hayatın üzerine, biz bir maaşla nasıl geçineceğiz diyerek düğüm üstüne düğüm atılmasından başka neydi ki çalışmak.
Seküler dünya, yaşadığımız hayatı bir elmayı böler gibi dini ve dünyevi diye ikiye bölerken üniversite sınavı, diploması, memurluğu, asistanlığı, ihtisası diyerek birer birer çıktığımız basamaklar için öğrendiğimiz tonla bilginin vicdan azabı değil de neydi çalışmak? Sahi öğrendiklerimizden kaçı ahiretlikti kaçı dünyalık? İlim ilim bilmektir/ ilim kendin bilmektir/ sen kendini bilmezsen/ ya nice okumaktır? Diyorken Yunus ve “Kendini bilen rabbini bilir” hakikatine işaret ediyorken bunca okumak ve çalışmak bizi hangi bene ulaştırıyordu ki?
Okumalara doyamıyor, üstüne kariyer yapıyor, hırs yapıyor ama bir türlü kendimizi bulamıyorduk ruhumuzun kuytularında. Kendimizi bulamadığımızdan mıydı giderek büyüyen iktidarımız? Evet iktidar! Güçlü kadınların, erkeklerin yaptığı her işi yapan, her alanda çalışabilen kadınların giderek büyüyen iktidarından bahsediyorum size. Ben buna çok zamandır güçlü kadınların mutsuz iktidarı diyorum. Bir basamak daha ilerlersem daha mutlu olacağım zannı ile yaşayan mutsuz kadınlardan bahsetmek istiyorum dilim döndüğünce. Kadınlar bunca basamağı azimle çıkarken onları bir köşeden seyreden sonra da “Bu kadın milleti çok para harcar abi, en güzeli çalışan bir hatunla evlenmek.” diyerek erkekliğin onda dokuzunun kaçmak olduğunu kabul eden erkeklerin asla evlerine döndüremeyecekleri kadınlardan söz açmak istiyorum.
Sabah işe giderken akşam yapacağı yemeğin malzemesini hesap eden, bilgisayar çantası ile sebze poşetini aynı elde taşımayı beceren, hem akıllı hem bakımlı hem becerikli olmak için çırpındıkça çırpınan yine de eşlerinin bir takdirini alamayan kadınları siz de görüyor musunuz benim gibi? Kör karanlıkta erkeklerle beraber evlerinden çıkarken sıcacık yataklarında uyuyan hemcinslerinin sıkı sıkıya kapalı perdelerine gıpta ile bakan kadınları görüyor musunuz sabahları?
Yoksa siz dışarı çıktığınızda ayakkabısı çantası ile uyumlu, çocuğuna her şeyin en kalitelisini almak isteyen, sinemaya gidip dışarıda yemek yiyen, yeri geldiğinde erkelerle rahatça konuşan, eve geldiğinde bile telefonu dakikalarca kapanmayan kadınları mı biliyorsunuz? Çoğunun eşinin bile mağrur bulduğu, ben seni mutlu etmeyi bir türlü beceremedim diye yakındığı kadınları görüyorsunuz demek. O halde yarın onlardan birini gördüğünüzde daha dikkatli bakın lütfen. O kocaman kocaman duvarları var sandığınız kadınların gözlerine bakın, o kadınların yüreklerinin en tenha köşelerinde oturmuş ağlayan kız çocuklarını görebilmek için bakın bu kez gözlerine. Hayatlarının uyumsuzluğunu düzene koymak için çaba sarf ederken uydurdukları ayakkabı ile çantaya değil de hayatlarına bakın mesela. Kocaman poşetlerle eve döndükleri günlere değil de evlatlarının ellerinden tuttukları anlara bakın mesela. Kocalarının onları mutlu etmek için götürdüğü pahalı restoranlara girişlerine değil de evde yenilen bir yemek sonrası eline sağlık cümlesini duymak istemelerine bakın.
O kadınlardan biri kardeşinizse, eşinizse, komşunuzsa, arkadaşınızsa onları dinlemeyi deneyin mesela. Yargılamadan, eleştirmeden, önyargısız dinlemeye çalışın bir kere. Evlatlıklarını, arkadaşlıklarını, anneliklerini eleştirmeden dinleyebilir misiniz? Merak etmeyin onlar her gün defalarca eleştiriyorlar zaten kendilerini, siz biraz dinleseniz bir şey eksilmez hayatlarınızdan.
O mağrur, o başarıdan başarıya koşan, giderek güçlenen kadınların yaralarını görebilirsiniz böylece. Çocuğu yatağında mışıl mışıl uyurken onun gül uykusundan uyanmasını seyretmek yerine onu kucaklayıp bakıcıya, kreş için servise vermenin zannettiğiniz kadar kolay bir şey olmadığınızı anlayabilirsiniz. Her gün iş yerinde memnun edilmesi gereken amirle/ müdürle uğraşmaya hiç de gönüllü olmadıklarını kendi dilleri ile söyler çoğu. O sinirli, hırçın zannettiğiniz kadınların bilmem hangi gözyaşını böylece gizlediğini bilirsiniz siz de. Aslında çok büyük bir kısmının ne çalışmak ne kariyer yapmak istediğini sadece biraz huzur istediklerini de görebilirsiniz.
Huzur, sadece biraz huzurdur pek çoğunun istediği. Peki, huzur nerde? Huzur; evlerimizde. Bizim bir sabah çıktığımız ve bir daha dönmeyi beceremediğimiz evlerimizde. Her akşam bir külçeyi taşır gibi taşıdığımız bedenlerimizi değil, ruhlarımızı eve döndürmekten bahsediyorum. Bir kadının evinin perdesini sevmesinden, pencere önüne koyduğu çiçekle konuşmasından, güvercinlere ekmek vermesinden, evladını öperek uyandırmasından bahsediyorum sizlere. Üst kat komşusu ile bir fincan kahve içmesi, pazardan iki kilo çilek alıp onunla reçel yapması gibi şeylerden yani toplumun sürekli küçümsediği, ev hanımlarının bile artık utana sıkıla söyledikleri şu işlerin aslında hiç de küçük işler olmadığını anlatmak istiyorum. Fıtri olan hislerin oluşturduğu boşluğu başka hiç bir şeyin dolduramayacağını görmemiz gerekmiyor mu?
Ecdadımız kadınları tanımlarken cins-i latif demiştir. Kadın yaratılışı icabı zariftir, naiftir, narindir. Zariftir ki eşi onunla sükûn bulsun, kadın eli değince dünya yaşanılır bir yer olsun. Naiftir ki kadın her şeyden öte annedir. Onun merhameti rahmeti rahmandan bir damladır. Bir evlat ancak merhamet ile büyür ve merhametle büyüyen çocukların yaşadığı bir toplum sağlam bir toplum olabilir. Oysa çalışma hayatı ne zarifliği ne latifliği ne narinliği taşır. Orada şartlar çetindir. Yeri geldiğinde güçlü, acımasız, sert olmak gerekir. Kimse sizin hakkınızı savunmayacağı için her türlü olumsuzluğa hazırlıklı olmak gerekir.
Fıtratından getirdiği özelliklerle yaşadığı hayatın ondan istediği özellikler arasında bir sarkaç gibi durmadan gider gelir çalışan kadın. Ruhunda bir gerilim sürekli devam eder. Ne fıtrattan vazgeçebilir, ne hayatından. Ne evinde kalabilir ne gittiği seferlerden dönebilir. Çünkü ona evde olmanın değersiz olduğu öğretilmiştir bir kere. Değerli ve kıymetli olması için çalışması gerektiğine inandırılmıştır bir kere. Evde olmak, cehaletin öbür adı olmuştur çoktandır. Çalışınca dünyanın peşinden koşup ona yetişeceğini de görmüştür rüyalarında. Oysa kimse ona sanayi devrimi ile kadının evinden çıktığını, erkeğe göre ucuz iş gücü olduğu için kadınların tercih ediliş serüvenini anlatmamıştır. Medeniyet seviyeniz kadınlarınızın çalışması ile doğru orantılıdır diyen çok gelişmiş(!) ülkelerin şimdilerde kendi kadınlarını evlerine döndürmeye çalıştıklarını da fark edecek vakti yoktur bunca telaş arasında.
Ümitsizce biliyorum kadınlar evlerine dön(e)meyecekler bir süre daha. Önce bizleri bu hayatın içine atanların kendi yangınlarından nasıl kurtulmaya çalıştıklarını görmemiz gerekecek ikna olmak için, ancak ondan sonra evlerinde dağ gibi oturan kadınların gerçekten kıymetli olduğunu, o kadınların bir medeniyeti evlerinden büyüttüklerini göreceğiz.
Peki, şimdi mi? Madem bir sabah erkenden çıktığımız evlerimize tekrar dönemiyoruz hiç değilse evlerimizi sevmeye çalışalım. Evlerimizdeki eşyaya ruh verelim dokunuşumuzla, evlerimizi sevelim, evlerimizi ve evlerde bizi bekleyen ehlimizi. Bir de anlamaya çalışalım biraz olsun, çalışan kadın olmanın yakıcı günlüğünü…
 

mir_erhan

Moderator
Katılım
13 Ara 2008
Mesajlar
6,148
Tepki puanı
501
Puanları
83
Yaş
43
Eyvallah Yusuf Abimiz.
Allah c.c. razı olsun..
Yuvasının yükünü omuzlarında taşıyıp çalışma mecburiyeti olan anne ve bacılarım dışında
birde evlerinde, imandan nasip alamamış eşlerinin eziyetlerinden kaçanlar hariç.
Kariyermiş ekonomik özgürlükmüş, adı ne ise peşinden koşanların ibretle okuması gereken bir paylaşım...
..

selam ve dua ile
 

berat05

Yönetici
Katılım
26 Eki 2007
Mesajlar
7,764
Tepki puanı
1,035
Puanları
163
Yaş
48
Konum
Gönlün olduğu yerde
Esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berakatuhu

Esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berakatuhu

Yazılan her bir kelime çok iyi gözlemlenerek yazılmış...

Çok doğru....düşündürücü....özlenen..beklenen...herşeyi yazmış...


Bu yazıdan sonra ekleyebileceğim tek şey;

Doğru anne , doğru eş olabilmek duası ile ....Rabbim her çalışan anneye yardım etsin...diyorum.
 

mehtap58

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
15 Ağu 2012
Mesajlar
864
Tepki puanı
1
Puanları
0
Yaş
37
ne güzel bir paylaşım..ne kadar da doğru. ama hadi bırakalım işi gücü evimize gidelim de diyemiyoruz ki. o da hiç kolay bişey değil. ama ne kadar özeniyorum ev hanımlarına. dün eve gittiğimde saat 6 yı geçiyordu. ben yorgun argın az bi dinlendim saat 7 oldu. akşam ezanı okundu. o saatte ne yemeği yapabilirdim ki. üstelikte çeşit çeşit salatası çorbası pilavı uğraşamadım tabiki. akşam yemeğine çok basit bişey yapıp geçiştirdik. ve eşim sormaz neden yemek yok diye ama ben suçluluk duygusuyla açıklama yaptım. çok yorgundum geç oldu falan felan.
sonra namazlarımı hızlı hızlı yetiştirmeye çalışıyorum. evde bir sürü kitap var okumaya vakit bulamıyorum. dün gece elime kuranı kerim meali aldım uyumadan okuyayım biraz diye ama olmadı kitap yastığın üzerinde kalakaldı.ve tabiki bu sabah oldu sabahın kör bi vakti 6 da uyandım ve konu yine aynı bugün ne giysem şu kıyafete hangi renk örtü olur vb. sorular.ve uykulu gözlerle işyerindeyim.. işte rutin hayatım benim böyle.ve bir de çocukları olanlar ne yapıyorlar acaba.
 

buket_zeynep

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
27 Eyl 2012
Mesajlar
2,757
Tepki puanı
180
Puanları
63
Yaş
39
Kör karanlıkta erkeklerle beraber evlerinden çıkarken sıcacık yataklarında uyuyan hemcinslerinin sıkı sıkıya kapalı perdelerine gıpta ile bakan kadınları görüyor musunuz sabahlar?
bu cümle dakikalarca ağlattı beni... yüreğine sağlık abi.... ne diyeyim..
en zoru çocuğununn gül kokusuyla uyanmamak ve eşine kapıyı açamamak...
çalışan kadın özgür diye dursunlarda asıl esaret altında olan biziz
 

ibra

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
25 Eyl 2009
Mesajlar
6,106
Tepki puanı
12
Puanları
38
Yaş
30
Konum
Konya
Kadın olmak zor :)

ama şu da bir gerçek kadınların çalışmasıyla beraber zenginler daha zengin fakirler daha da fakir oldu :/
ülke kalkınmış olabilir ama yeni nesil sorunlarıyla gelecek gibi ALLAH korusun.
Ben ilk okula başladığımda annemden ayrılamamıştım :p şimdi küçücük yavrucaklar annelerinden ayrı büyüyor .

Bu kadın milleti çok para harcar abi, en güzeli çalışan bir hatunla evlenmek.
kadın milleti değil artık erkek milleti de çok harcıyor normalde rahat rahat yetebilecek maaş yetmiyor ha kadının eline su dökemez erkek milleti ama öyle :)
 

mehtap58

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
15 Ağu 2012
Mesajlar
864
Tepki puanı
1
Puanları
0
Yaş
37
tek maaşın artık yetmeyeceğini düşünüyoruz.
ya da geleceğin ne getireceği korkusu oluyor üzerimizde.
ya bilemiyorum Rabbimizin evlerimizde oturduğumuzda vereceği berekete güvenemiyoruz belki de.

çoğumuz kredi çekip büyük büyük evler alıyoruz.ama o sevdiğimiz beğendimiz geniş evlerimizde doğru düzgün oturamıyoruz.
mutfağını şöyle bol vakitlerde kullanamıyoruz.
temizliğini başka kadınlara yaptırıyoruz.
çocuklarımızı bir de başka kadınlara bırakıp gidiyoruz.
Hayır yolunda yarışmaya hiç vakit bulamıyoruz böylece.
sonra çocuklar büyüyor.
üniversiteye gidiyor diye emekli olamıyoruz.
sonra evlenecekler para lazım diye emekli olamıyoruz
 

ayşe-rana

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
30 Tem 2008
Mesajlar
1,732
Tepki puanı
46
Puanları
48
Yaş
50
günü yaşayamadan bitirmek ne acı.............:(
 

mir_erhan

Moderator
Katılım
13 Ara 2008
Mesajlar
6,148
Tepki puanı
501
Puanları
83
Yaş
43
tek maaşın artık yetmeyeceğini düşünüyoruz.
ya da geleceğin ne getireceği korkusu oluyor üzerimizde.
ya bilemiyorum Rabbimizin evlerimizde oturduğumuzda vereceği berekete güvenemiyoruz belki de.

çoğumuz kredi çekip büyük büyük evler alıyoruz.ama o sevdiğimiz beğendimiz geniş evlerimizde doğru düzgün oturamıyoruz.
mutfağını şöyle bol vakitlerde kullanamıyoruz.
temizliğini başka kadınlara yaptırıyoruz.
çocuklarımızı bir de başka kadınlara bırakıp gidiyoruz.
Hayır yolunda yarışmaya hiç vakit bulamıyoruz böylece.
sonra çocuklar büyüyor.
üniversiteye gidiyor diye emekli olamıyoruz.
sonra evlenecekler para lazım diye emekli olamıyoruz

Eyvallah kaleminize sağlık...
 

ibra

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
25 Eyl 2009
Mesajlar
6,106
Tepki puanı
12
Puanları
38
Yaş
30
Konum
Konya
Bu kadın milleti çok para harcar abi, en güzeli çalışan bir hatunla evlenmek.

tekrardan geldim buraya da.
gerçekten çalışan eş isteyen çok fazla bunun nedeni gerçekten çok para harcadıklarımıdır nedir bilemiyorum onun yerine tutumlu olması aranabilir .
neyse asıl meseleye gelelim
kadına çalış demek zulüm olmaz mı ?
Caiz olur mu ?
Bir de bu durumlar var . .
 

emcankel

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
21 Ocak 2013
Mesajlar
879
Tepki puanı
6
Puanları
0
Yaş
38
6 yıllık evli ve çalışan bir kadın kadın olarak (anne demeye dilim varmıyor bu durumda)
kadına çalış demek sende çalışsan demek zulüm ,iki arada bir derede bırakmak, kadınlığını unutturmak,anneliğini unutturmak ,
ülkenin dağılmasını neslin kötüleşmesini istiyorsak başlanacak ilk nokta ......
KADINI SOKAĞA ÇIKARMAK....İŞE GÖNDERMEK ......
tek maaş yetmez ......
yetmez çünkü hayattan beklenti hat safhada
islami bakış yokki kadın çalışmasın densin....
islami hayatı yaşama arzusu yokki aza kaanaat edilsin....
3+ bilmem kaçlık dairelerimiz yetim çocuklarımız gözü dışarda koca ve kadınlarımız .......
boğazımda hep bir yumru bu konu beni hep ağlatıyor keşke demek istemiyorum ya rab sen yardım et.....
 

ibra

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
25 Eyl 2009
Mesajlar
6,106
Tepki puanı
12
Puanları
38
Yaş
30
Konum
Konya
şöyle bir durumda var beklentisi az ama geliri de çok az yani evlat okutmaya yetmeyecek kadar e bu eli ayağı öpülesi annelerimiz ne yapsın onları bu duruma düşürenlere yazıklar olsun.

Tayyip amca özel sektör için de doğum yapan kadınlara izin verilmesi konusunda yasa çalışması yapacaktı ne oldu bilmiyorum .

patronlar ne dedi aynı gün
eğer öyle olursa kadın çalıştırmayız ...
Ahaa emperyalizm ahaa kölelik ahaa kadınların özgürlüğüüü yaşasınnn ...
 

emcankel

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
21 Ocak 2013
Mesajlar
879
Tepki puanı
6
Puanları
0
Yaş
38
önce uzayacak doğum izni dediler şimdi de kadın istihdamını düşünüp yarı zamanlı çalışma diyorlar...
allah aşkına zaten özel sektörde kadınlar kaç saat mesaiyle çalıştırılıyor ..bir hastan ye gitmek için bile fazla mesai yaptırılıyor hamile bayana..birde yarı zamanlı mı çalıştıracak bizim adetli(!) işverenlerimiz?
ewt doğru ibra kardeşim önceden annaların babaların bir lafı vardı:atletimi satar yine okuturum seni deniyordu çocuğa.bu cümlenin başını çektiği okul yıllarım var benim ...ama şimdi,
ayrı odalar çalışma masaları bilgisayarlar özel öğretmenler.....dershaneler vs
ama İLK EĞİTİMİ ALMAMIŞ çocuklarımız maleesef bunların ne hakkını vererek okuyor nede OKUYOR.....
 

Bu konuyu görüntüleyen kişiler

Üst Alt