Yar…
Söyleyemem
Duymanı hiç istemem
Senden böyle bir fedakârlığı bekleyemem
Hayat
Dediğimiz dünya
Ne kumardır, ne de bir oyundur
Kendini bilen için ne müstesna bir umuttur
İnsan
Her ne yaparsa
Nasıl bir tercih içinde bulunursa
Akıbeti arif olan için ortada, nafile oyalanma
İnsan
Hülyalar baharında
Düşler sahrasında ufkuyla yaşar
Lakin içinde bulunduğu şartlar birden yakalar
Ya kısmet
Diyerek, tedbir ve aklı
Zan üzerine inşa ederek umut olmaz
Heva ve hevesler için umutlarda tırpanlanamaz
Kul
Rabbine bel bağlamalı
Onun “oku” emrini çok iyi anlamalı
Miskinlik ve zillet içinde umut dondurulmamalı
Ruh
Bilinçle anlam kazanır
Bilinci kapalı molan için akıl ne işe yarar
O an kalp sadece beyne kan pompalar, can yaşar
Evet,
Dertler illet olmamalı
Hata ve yanlışlar için baht suçlanmamalı
Kul her tercihini yerinde düşünerek ibretle almalı
Bilinç
Ne kadar gizli bir derya
Her lahza sanki içinde birer muamma
Sosyal şartlar her ne kadar kaderin olsa da yılma
Yürek
Gücüne inan ve iman et
Şevk ve muhabbetle ilme irfana iltica et
Her muhacir umutla insanlaşır, yoksa nefse adanır…
Mustafa Cilasun