bakınız açık gezmek vücut günahına sebebiyet verirvucut günahı ise sırat köprüsüne yazılır tabi kişi bu köprüden geçerken
ceğenneme düşer cezasını çektikten sonra cennete alınır hörmetlerimle
Allah'ın selamı üzerinize olsun. Kuranda sırat köprüsü değil müstakim olan sırattan bahsedilmektedir. Yani doğru yoldan.Aynı zamanda cehennemde yanılıp günah çekildikten sonra cennete girileceğini insanların kuruntusu, yalanı olarak bahsedilmektedir. O yüzden insanlara Allah'ın hakkında bir bilgi indirmediği şeyleri söylemeyin. Çünkü Allah kendisi hakkında yalan söylenmesini haram kılmıştır.
Kovulmuş şeytanın şerrinden,vesvesesinden ve yanımda bulunmasından Allah'a sığınırım. Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.
1/2,3,4. Hamd, Âlemlerin Rabbi, Rahmân, Rahîm, hesap ve ceza gününün (ahiret gününün) mâliki Allah’a
mahsustur.
1/5. (Allahım!) Yalnız sana ibadet ederiz ve yalnız senden yardım dileriz.
1/6,7. Bizi doğru yola, kendilerine nimet verdiklerinin yoluna ilet; gazaba uğrayanlarınkine ve sapıklarınkine
değil.
2/79. Vay o kimselere ki, elleriyle Kitab’ı yazarlar, sonra da onu az bir karşılığa değişmek için, “Bu, Allah’ın
katındandır” derler. Vay ellerinin yazdıklarından ötürü onların hâline! Vay kazandıklarından dolayı
onların hâline!
2/80. Bir de dediler ki: “Bize ateş, sayılı birkaç günden başka asla dokunmayacaktır.” Sen onlara de ki: “Siz
bunun için Allah’tan söz mü aldınız? -Eğer böyle ise, Allah verdiği sözden dönmez-. Yoksa siz Allah’a
karşı bilemeyeceğiniz şeyleri mi söylüyorsunuz?”
2/81. Evet, kötülük işleyip suçu benliğini kaplamış olan kimseler var ya, işte
onlar cehennemliklerdir. Onlar orada ebedî kalacaklardır.
3/23. Kendilerine Kitap’tan bir pay verilenleri görmüyor musun ki, aralarında hüküm vermesi için Allah’ın
Kitabına çağrılıyorlar da sonra içlerinden bir kısmı yüz çevirerek dönüp gidiyor.
3/24. Bunun sebebi, onların, “Bize, ateş sadece sayılı günlerde dokunacaktır.” demeleridir. Uydurageldikleri
şeyler dinleri konusunda kendilerini aldatmıştır.
3/25. Bakalım, kendilerini o geleceğinde hiç şüphe olmayan gün için bir araya topladığımız ve hiç kimseye
haksızlık edilmeden herkese kazandığı tamamen ödendiği vakit, hâlleri nice olacaktır.
7/8. O gün amellerin tartılması da haktır. Kimlerin sevabı ağır basarsa, işte onlar kurtuluşa erenlerdir.
7/9. Ama kimlerin sevabı da hafif gelirse, işte onlar âyetlerimize haksızlık etmiş olmaları sebebiyle
kendilerini ziyana sokanlardır.
7/40. Âyetlerimizi yalanlayanlar ve o âyetlere uymayı kibirlerine yediremeyenler var ya, onlara göklerin
kapıları açılmaz. Onlar, deve iğne deliğinden geçinceye kadar cennete de giremezler!6 Biz suçluları
işte böyle cezalandırırız.
7/41. Onlar için cehennem ateşinden döşek, üstlerinde de cehennem ateşinden örtüler var. İşte biz
zalimleri böyle cezalandırırız.
7/42. İman edip salih ameller işleyenlere gelince -ki biz kişiye ancak gücünün yettiğini yükleriz- işte onlar
cennetliklerdir. Onlar orada ebedî kalıcıdırlar.
7/43. Biz onların kalplerinde kin namına ne varsa söküp attık. Altlarından da ırmaklar akar. “Hamd, bizi
buna eriştiren Allah’a mahsustur. Eğer Allah’ın bizi eriştirmesi olmasaydı, biz hidayete ermiş
olamazdık. Andolsun, Rabbimizin peygamberleri bize hakkı getirmişler” derler. Onlara, “İşte yaptığınız
(iyi işler) sayesinde kendisine varis kılındığınız cennet!” diye seslenilir.
7/44. Cennetlikler cehennemliklere, “Rabbimizin bize va’dettiğini biz gerçek bulduk. Siz de Rabbinizin
va’dettiğini gerçek buldunuz mu?” diye seslenirler. Onlar, “Evet” derler. O zaman aralarında bir
duyurucu, “Allah’ın lâneti zalimlere!” diye seslenir.
7/45. Onlar Allah yolundan alıkoyan ve onu, eğri ve çelişkili göstermek isteyenlerdir. Onlar ahireti de inkâr
edenlerdir.
7/46. İkisi (cennet ve cehennem) arasında bir sur7, A’râf8 üzerinde de birtakım adamlar vardır. Cennet ve
cehennemliklerin hepsini simalarından tanımaktadırlar. Cennetliklere, “Selâm olsun size!” diye
seslenirler. Onlar henüz cennete girmemişlerdir, ama bunu ummaktadırlar.
7/47. Gözleri cehennemlikler tarafına çevrildiği zaman, “Ey Rabbimiz! Bizi zalim toplumla beraber kılma”
derler.
7/48. A’râftakiler, simalarından tanıdıkları birtakım adamlara da seslenir ve şöyle derler: “Ne çokluğunuz,
ne de taslamakta olduğunuz kibir size bir yarar sağladı!”
7/49. “Sizin, ‘Allah bunları rahmete erdirmez’ diye yemin ettikleriniz şunlar mı?” “Haydi, girin cennete. Size korku yok. Siz üzülecek de değilsiniz” derler.
7/50. Cehennemlikler de cennetliklere, “Ne olur, sudan veya Allah’ın size verdiği rızıktan biraz da bizim
üzerimize akıtın” diye çağrışırlar. Onlar, “Şüphesiz, Allah bunları kâfirlere haram kılmıştır” derler.
7/51. Onlar dinlerini oyun ve eğlence edinmişler ve dünya hayatı da kendilerini aldatmıştı. İşte onlar bu
günlerine kavuşacaklarını nasıl unuttular ve âyetlerimizi nasıl inkâr edip durdularsa, biz de onları
bugün öyle unuturuz.
7/52. Andolsun biz onlara, bilerek açıkladığımız bir kitabı, inanan bir toplum için bir yol gösterici ve rahmet
olarak getirdik.
7/53. Onlar ise ancak, Kur’an’ın bildirdiği sonucu bekliyorlar. Onun
bildirdiği sonuç gelip çattığı gün, önceden onu unutmuş olanlar derler ki: “Gerçekten Rabbimizin
peygamberleri hakkı getirmişler. Şimdi bizim için şefaatçılar var mı ki bize şefaat etseler veya
döndürülsek de yaptıklarımızdan başkasını yapsak?” Gerçekten onlar kendilerine yazık
etmişlerdir. uydurdukları da onları yüzüstü bırakarak uzaklaşıp kaybolmuşlardır.
7/54. Şüphesiz sizin Rabbiniz, gökleri ve yeri altı gün içinde (altı evrede) yaratan ve Arş’a10 kurulan, geceyi,
kendisini durmadan takip eden gündüze katan, güneşi, ayı ve bütün yıldızları da buyruğuna tabi
olarak yaratan Allah’tır. Dikkat edin, yaratmak da, emretmek de yalnız O’na mahsustur. Âlemlerin
Rabbi olan Allah’ın şanı yücedir.
23/101. Sûr’a üfürüldüğü zaman, o gün ne aralarında soy-sop yakınlığı kalacak, ne de birbirlerini arayıp
soracaklardır.
23/102. Artık kimin tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.
23/103. Kimlerin de tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini ziyana uğratanların ta kendileridir. Onlar
cehennemde ebedî kalacaklardır.
23/104. Ateş yüzlerini yalar ve onlar orada sırıtır kalırlar.
23/105. Allah, “Âyetlerim size okunuyordu da siz onları yalanlıyordunuz, değil mi?” der.
3/95. De ki: “Allah, doğru söylemiştir. Öyle ise hakka yönelen İbrahim’in dinine uyun. O, Allah’a ortak
koşanlardan değildi.”
