Adnan Menderes’ten Apo’ya
Otuz beş bin kişinin öldürülmesine ve en az yüz milyar dolarımızın savrulup gitmesine sebep olan Apo, kapatıldığı yeni odanın kapısını, penceresini ve Avrupa’dan ithal edilmeyen duvar kağıtlarını beğenmemiş. Gazetelerin yazdığına göre, hücresinde radyo dinliyor, televizyon seyrediyor, istediği gazeteleri okuyabiliyormuş. Apo’nun, avukatları vasıtasıyla beyanat verdiğini ve Demokratik Toplum Partisi’ni emri altında tuttuğunu biliyoruz. Dünyanın hiçbir ülkesinde, benzerine rastlanmayan çok garip bir durum.
Gazetelerde Apo ile ilgili haberleri okuyunca Adnan Menderes’i hatırlıyorum; misilsiz bir utanç ve üzüntü duyuyorum!
Adnan Menderes, 1950-1960 yılları arasında, başbakanlık makamında milletimize, devletimize büyük hizmetlerde bulunan bir devlet adamımız. Diyebilirim ki, 1923 yılından bugüne kadar, gelmiş-geçmiş başbakanlarımız arasında en çok sevilen ve en çok başarılı olanlardan biri odur.
27 yıllık CHP iktidarı döneminde, milletimize yapılan hizmetlerin değeri 10 ise, on yıllık Demokrat Parti iktidarı esnasında görülen hizmetlerin değeri yüzdür. Bunu, rakamlar vererek ispatlayabilirim.
Milletimizin yüzü, en çok Adnan Menderes’in 10 yıllık başbakanlığı döneminde güldü. Köylümüz, ayağındaki çarığı onun zamanında çıkarıp atmak imkânına kavuştu. Şehirlerimizde yaşayan insanlarımızın kasketleri bile yamalıydı. Şehirlerimiz, onun başbakanlığı yıllarında derlenip toparlanmaya başladı. Evlerimiz, genellikle kerpiçtendi. Anadolu, asfaltın ne demek olduğunu bilmiyordu.
Türkiye’de, ciddi bir sanayileşme hareketi Adnan Menderes’le başladı. Bütün bu yenilikler, gelişmeler yanında Demokrat Partinin ve Adnan Menderes’in çok büyük bir suçu da vardı: Demokrat Parti, 27 yıllık CHP iktidarını, halkın oylarıyla yere vurmuştu!.. 1950 yılında yapılan seçimlerde DP: 393 CHP: 69 milletvekili kazanmışlardı. 1954 yılında yapılan seçimlerde CHP’nin milletvekili sayısı 30’a düşmüştü. 1957 seçimlerinde de CHP iktidar olamamıştı. Ordumuzun içindeki CHP zihniyetli subaylar, iktidarı Demokrat Partiden silah zoruyla alıp CHP’ye vermek istediler ve 27 Mayıs 1960 tarihinde silahlı bir ayaklanma ile DP iktidarını yıktılar. O askerî darbeden sonra Adnan Menderes’e, DP milletvekillerine, bakanlarına yapılan zulmü hiçbir kalem anlatamaz. Milletimize on yıl başbakanlık koltuğunda hizmet eden Adnan Menderes’i, çok basit sebepler yüzünden ikide bir tekme tokat dövdüler. Ve idamından bir saat kadar önce, istememesine ve “Hiçbir şikâyetim yok! Yapmayın!” demesine rağmen, onu zorla basur muayenesinden geçirdiler. Sonra götürüp güpegündüz astılar.
Şimdi Apo’nun, kılına bile dokunulmuyor. Ama Apocular ortalığı birbirine katıyorlar. Düşündükçe misilsiz bir acı duyuyor ve utanıyorum...
Yavuz Bülent Bâkiler
http://www.turkiyegazetesi.com/makaledetay.aspx?ID=428473
Otuz beş bin kişinin öldürülmesine ve en az yüz milyar dolarımızın savrulup gitmesine sebep olan Apo, kapatıldığı yeni odanın kapısını, penceresini ve Avrupa’dan ithal edilmeyen duvar kağıtlarını beğenmemiş. Gazetelerin yazdığına göre, hücresinde radyo dinliyor, televizyon seyrediyor, istediği gazeteleri okuyabiliyormuş. Apo’nun, avukatları vasıtasıyla beyanat verdiğini ve Demokratik Toplum Partisi’ni emri altında tuttuğunu biliyoruz. Dünyanın hiçbir ülkesinde, benzerine rastlanmayan çok garip bir durum.
Gazetelerde Apo ile ilgili haberleri okuyunca Adnan Menderes’i hatırlıyorum; misilsiz bir utanç ve üzüntü duyuyorum!
Adnan Menderes, 1950-1960 yılları arasında, başbakanlık makamında milletimize, devletimize büyük hizmetlerde bulunan bir devlet adamımız. Diyebilirim ki, 1923 yılından bugüne kadar, gelmiş-geçmiş başbakanlarımız arasında en çok sevilen ve en çok başarılı olanlardan biri odur.
27 yıllık CHP iktidarı döneminde, milletimize yapılan hizmetlerin değeri 10 ise, on yıllık Demokrat Parti iktidarı esnasında görülen hizmetlerin değeri yüzdür. Bunu, rakamlar vererek ispatlayabilirim.
Milletimizin yüzü, en çok Adnan Menderes’in 10 yıllık başbakanlığı döneminde güldü. Köylümüz, ayağındaki çarığı onun zamanında çıkarıp atmak imkânına kavuştu. Şehirlerimizde yaşayan insanlarımızın kasketleri bile yamalıydı. Şehirlerimiz, onun başbakanlığı yıllarında derlenip toparlanmaya başladı. Evlerimiz, genellikle kerpiçtendi. Anadolu, asfaltın ne demek olduğunu bilmiyordu.
Türkiye’de, ciddi bir sanayileşme hareketi Adnan Menderes’le başladı. Bütün bu yenilikler, gelişmeler yanında Demokrat Partinin ve Adnan Menderes’in çok büyük bir suçu da vardı: Demokrat Parti, 27 yıllık CHP iktidarını, halkın oylarıyla yere vurmuştu!.. 1950 yılında yapılan seçimlerde DP: 393 CHP: 69 milletvekili kazanmışlardı. 1954 yılında yapılan seçimlerde CHP’nin milletvekili sayısı 30’a düşmüştü. 1957 seçimlerinde de CHP iktidar olamamıştı. Ordumuzun içindeki CHP zihniyetli subaylar, iktidarı Demokrat Partiden silah zoruyla alıp CHP’ye vermek istediler ve 27 Mayıs 1960 tarihinde silahlı bir ayaklanma ile DP iktidarını yıktılar. O askerî darbeden sonra Adnan Menderes’e, DP milletvekillerine, bakanlarına yapılan zulmü hiçbir kalem anlatamaz. Milletimize on yıl başbakanlık koltuğunda hizmet eden Adnan Menderes’i, çok basit sebepler yüzünden ikide bir tekme tokat dövdüler. Ve idamından bir saat kadar önce, istememesine ve “Hiçbir şikâyetim yok! Yapmayın!” demesine rağmen, onu zorla basur muayenesinden geçirdiler. Sonra götürüp güpegündüz astılar.
Şimdi Apo’nun, kılına bile dokunulmuyor. Ama Apocular ortalığı birbirine katıyorlar. Düşündükçe misilsiz bir acı duyuyor ve utanıyorum...
Yavuz Bülent Bâkiler
http://www.turkiyegazetesi.com/makaledetay.aspx?ID=428473