Bir Hayatın Sönüşü ya da Beni Öldürme Anne
Aşağıdaki satırlar, kürtaj konusu tartışılırken kaleme alınmış ve anne karnındaki ceninin hayâlî hâtıralarını dile getirmiştir.
5 Ekim
Bugün, var olmaya başladım. Durumu henüz annemle babam bilmiyor. Bir elma çekirdeğinden daha da küçücüğüm. Ama ne de olsa ben, ben'im. Belirli bir şekle girmediğim halde benliğimi hissediyorum. Kız olacağım ve çiçekleri seveceğim.
19 Ekim
Biraz büyüdümse de herhangi bir hareket yapacak kudrette değilim. Annem, beni kendi kanı ile besliyor. Kalbinin alt yönünde beni barındırıyor [ve bense onu kalbimde barındırıyorum]. Hoşuma giden şu ki; annem, henüz hiçbir şeyden haberdâr değil.
23 Ekim
Ağzım, teşekkül etmeye başladı. Düşünün, bir yıl sonra rahatça gül[ümsey]ebileceğim! Daha sonra [da] konuşabileceğim. Söyleyeceğim ilk kelimenin "Anne" olacağından eminim. Kim iddia ediyor henüz bir varlık olmadığımı? Bir parça ekmek kırıntısı da ekmek sayılmıyor mu?
27 Ekim
Bugün ilk olarak kalbim atmaya başladı.Bundan sonra hayatımın sonuna kadar da atacak. Ben, kalbimi sevgilerle dolduracağım...
2 Kasım
Her gün, biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım, biçimlenmeye başladı. Fakat bu bacaklarımla anneme koşmak ve kollarımı açıp babam[ın boynun]a sarılmak için henüz erken.
12 Kasım
Parmaklarım çıkmaya başladı. O kadar küçücük ki, beni bile şaşırtıyor. Yine de çok hoşuma gidiyor. İleri de onlar [o parmaklar], [oyuncak] bir bebeği okşayacak, top oynayacak ve çiçek[ler]i toplayacak.
20 Kasım
Bugün annem, doktora gitti. Varlığımdan böylece haberi oldu. Sevinmiyor musun anneciğim??? Kısa bir süre sonra kollarının arasında olacağım.
25 Kasım
Annemle babam, [benim bir] kız olduğumdan [daha] habersizler. Belki de bir erkek veya ikiz bekliyorlar. Onlara süpriz yapacağım. Annem gibi siyah gözlü olmayı çooook istiyorum!
10 Aralık
Yüzüm, tam olarak biçimlendi. Keşke anneciğime benzesem...
13 Aralık
Artık çevreme bakabiliyorum. Fakat bulunduğum yer, çok karanlık. Yine de [çok] mutluyum. Yaşıyorum! Kısa bir süre sonra gözlerim, dünya ışığı görecek. Diğer çocukların [oyun] oynamasını seyredebileceğim. Denizleri, dağları, gökkuşağını henüz görmedim. Bunlar, nasıl bir şey? Ya sen, nasıl bir varlıksın anneciğim??? Bir görebilsem...
24 Aralık
Anneciğim, kalbinni sesini duyuyorum. Sen de benim kalbimin atışlarını hissedebiliyor musun? Çok sağlıklı bir kız olacağım. Bazı bebeklerin dünyaya gelmeleri güç oluyormuş. Fakat iyi [kalpli] ve tecrübeli doktorlar, yardım ediyor. Bazı kalpsiz annelerin bebeklerini istemediklerini de biliyorum. Ama ben, dünyaya gelmek, kollarında uyumak ve yüzüne bakma istiyorum anne! Sen de beni aynı sevgiyle bekliyorsun öyle değil mi? Beni koklayacak mısın? Beni çok sevecek misin?
28 Aralık
Ah anneciğim! Niçin! Niçin hayatıma son vermelerini istedin? Halbuki bir arada öyle mutlu günlerimiz olacaktı ki... Anneciğim... Anneciğim...
Aşağıdaki satırlar, kürtaj konusu tartışılırken kaleme alınmış ve anne karnındaki ceninin hayâlî hâtıralarını dile getirmiştir.
5 Ekim
Bugün, var olmaya başladım. Durumu henüz annemle babam bilmiyor. Bir elma çekirdeğinden daha da küçücüğüm. Ama ne de olsa ben, ben'im. Belirli bir şekle girmediğim halde benliğimi hissediyorum. Kız olacağım ve çiçekleri seveceğim.
19 Ekim
Biraz büyüdümse de herhangi bir hareket yapacak kudrette değilim. Annem, beni kendi kanı ile besliyor. Kalbinin alt yönünde beni barındırıyor [ve bense onu kalbimde barındırıyorum]. Hoşuma giden şu ki; annem, henüz hiçbir şeyden haberdâr değil.
23 Ekim
Ağzım, teşekkül etmeye başladı. Düşünün, bir yıl sonra rahatça gül[ümsey]ebileceğim! Daha sonra [da] konuşabileceğim. Söyleyeceğim ilk kelimenin "Anne" olacağından eminim. Kim iddia ediyor henüz bir varlık olmadığımı? Bir parça ekmek kırıntısı da ekmek sayılmıyor mu?
27 Ekim
Bugün ilk olarak kalbim atmaya başladı.Bundan sonra hayatımın sonuna kadar da atacak. Ben, kalbimi sevgilerle dolduracağım...
2 Kasım
Her gün, biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım, biçimlenmeye başladı. Fakat bu bacaklarımla anneme koşmak ve kollarımı açıp babam[ın boynun]a sarılmak için henüz erken.
12 Kasım
Parmaklarım çıkmaya başladı. O kadar küçücük ki, beni bile şaşırtıyor. Yine de çok hoşuma gidiyor. İleri de onlar [o parmaklar], [oyuncak] bir bebeği okşayacak, top oynayacak ve çiçek[ler]i toplayacak.
20 Kasım
Bugün annem, doktora gitti. Varlığımdan böylece haberi oldu. Sevinmiyor musun anneciğim??? Kısa bir süre sonra kollarının arasında olacağım.
25 Kasım
Annemle babam, [benim bir] kız olduğumdan [daha] habersizler. Belki de bir erkek veya ikiz bekliyorlar. Onlara süpriz yapacağım. Annem gibi siyah gözlü olmayı çooook istiyorum!
10 Aralık
Yüzüm, tam olarak biçimlendi. Keşke anneciğime benzesem...
13 Aralık
Artık çevreme bakabiliyorum. Fakat bulunduğum yer, çok karanlık. Yine de [çok] mutluyum. Yaşıyorum! Kısa bir süre sonra gözlerim, dünya ışığı görecek. Diğer çocukların [oyun] oynamasını seyredebileceğim. Denizleri, dağları, gökkuşağını henüz görmedim. Bunlar, nasıl bir şey? Ya sen, nasıl bir varlıksın anneciğim??? Bir görebilsem...
24 Aralık
Anneciğim, kalbinni sesini duyuyorum. Sen de benim kalbimin atışlarını hissedebiliyor musun? Çok sağlıklı bir kız olacağım. Bazı bebeklerin dünyaya gelmeleri güç oluyormuş. Fakat iyi [kalpli] ve tecrübeli doktorlar, yardım ediyor. Bazı kalpsiz annelerin bebeklerini istemediklerini de biliyorum. Ama ben, dünyaya gelmek, kollarında uyumak ve yüzüne bakma istiyorum anne! Sen de beni aynı sevgiyle bekliyorsun öyle değil mi? Beni koklayacak mısın? Beni çok sevecek misin?
28 Aralık
Ah anneciğim! Niçin! Niçin hayatıma son vermelerini istedin? Halbuki bir arada öyle mutlu günlerimiz olacaktı ki... Anneciğim... Anneciğim...