Cahil ne demektir? Kitaplarda elbette lugat ve ıstılahi manası vardır. İsterseniz konumuz yönüyle bir tarifini yapalım.
“Cahil hakikati inatla, pervasızca, hiç bir hak hukuk gözetmeden inkar eden, alaya alan, hor hakir gören kimsedir”. Bu sebeple bu tür cahillerden Rabbimiz “Yüz çevirin” buyuruyor.
Cehli iki kısımda ele alırsak.
1. Beyin, fikir, akıl yönüyle cahil olan,
2. Ruh, gönül, kalp yönüyle kör olan.
Birincisinde insanlar akıl, fikir ve hafıza yönüyle farklı yaratılmışlardır. Bu farklılık aslında rahmettir. Hayat ağacının farklı bölümleri gibidir ki nizam ve kaidelerin işlemesini sağlar.
Kişi bildiğinin alimi, bilmediğinin cahili olur. Yani bilgisi bir sahada çok, bir sahada az olur. Buna göre tüm insanların bilmedikleri şeyler vardır.
Bir profesör ilmî gelişmeleri takip ederken, bir çiftçi tarlasını ekip–biçmeyi bilir ve o işi yapar. Aslında ikisi de birbirini tamamlar. Bu vesiyleyle herkes birbirine müteşekkir olmalıdır.
Burada şu gerçeği unutmamalıyız. Evet insanların bilgileri farklı farklıdır da “zaruret bilgileri” denilen ve en az her mükellefin, her sormulu kişinin bilmesi elzem olan bilgiler vardır ki bunları mutlaka fert fert bilmemiz lazımdır.
Temel dinî bilgileri bilecek ve uygulayacak kadar bilgi, Kur’an–ı Kerim’i namazda doğru kıraat edecek kadar bilgi, helal–haram bilgisi, ahlak ve muaşeret bilgileri gibi bilgileri az da olsa mutlaka öğrenmeli ve öğretmeliyiz. Aksi halde bunların cehlinden meydana gelecek zararı hem dünyada hem ahirette çekeriz. İkinci kısım cehle gelince yani ruh gözü kör olan, ufku kararmış, hakikate koşamayan, firasettten yoksun kişilerin cehlidir ki, Allah muhafaza buyursun insanoğlu ne çekerse bunların elinden çeker.
Geçenlerde bir televizyon programında bir köpeğin yavrularını kurtarmak için nasıl canını tehlikeye attığını seyrettim.
Bununla ilgili daha bir çok misal de vermek mümkün. Bir tanesini söyleyeyim. Komşumuzun bir kedisi vardı. Yabancı kediler hücum edip yavrularından birisini boğmuşlar. Ev sahibi bakıyor ki, anne kedinin gözlerinden yaş akmış.
İnsanlık tarihine bakınız ki; Peygamberlerin tebliğ ve irşadından yoksun kavimler hep kendi putlarını yapmış ve o putların uğruna kendi insanlarını kurban etmiş yahut zulmetmişlerdir.
Ruh gözü kör olanın beyin gücü dünya kadar olsa doğru ve yanlışı ayırt edemiyor.
Bu sebeple İlahi mesajlara kulağını ve gönlünü kapatanların adalet, insaf, hakkaniyet, vefa, huzur, sevgi ve medeniyete beşiklik ve eşitlik yapmasına imkan ve ihtimal yoktur.
Yaşadığımız topraklarda aklı ve gönlü ile doruklara ulaşmış, fikir ve ruh mimaları ile dopdolu bir coğrafyada asırlardır ışıklar saçmışız. Destanlar yazmış, şiirler bestelemiş, imanlarımız çağlamıştır.
Bugün dünya, cehlin ikincisinde hala deli divane olmaktadır. Uzaylarda huzur aramalar, dünya hakimiyetine canavarca soyunmalar aslında ruh körlüğünden kurtulmak isteyenlerin çırpınışlarıdır.
Şimdi diyebiliriz ki:
İman gibi bir ışığımız var Kur’an–ı Kerim’imiz var. Alemlere Rahmet Hz. Muhammed (s.a.v) Efendimiz ve O’nun hayatımıza örnek hayatı, yüceliği, huzuru var. Ashab–ı kiram, alimler, şehitler, kumandanlar ve Türk milleti var. Nefes nefes Anadolu var.
Böyleyken dünyaya yol gösterecek, huzur verecek olan yukarıda saydığımız özelliklere sahip bu millettir.
Biz yeter ki birbirimizle dedikodu yapmaktan vazgeçip İlahi hakikatlere bürünüp, el ele gönül gönüle dünya huzuruna koşalım. Dünyanın bu ruh huzuruna ihtiyacı vardır.
Cehl içinde sürünme baksana dünya seni bekliyor.
Sendeki bu gücü bilen şeytanlar merceklerle seni izliyor.
“Cahil hakikati inatla, pervasızca, hiç bir hak hukuk gözetmeden inkar eden, alaya alan, hor hakir gören kimsedir”. Bu sebeple bu tür cahillerden Rabbimiz “Yüz çevirin” buyuruyor.
Cehli iki kısımda ele alırsak.
1. Beyin, fikir, akıl yönüyle cahil olan,
2. Ruh, gönül, kalp yönüyle kör olan.
Birincisinde insanlar akıl, fikir ve hafıza yönüyle farklı yaratılmışlardır. Bu farklılık aslında rahmettir. Hayat ağacının farklı bölümleri gibidir ki nizam ve kaidelerin işlemesini sağlar.
Kişi bildiğinin alimi, bilmediğinin cahili olur. Yani bilgisi bir sahada çok, bir sahada az olur. Buna göre tüm insanların bilmedikleri şeyler vardır.
Bir profesör ilmî gelişmeleri takip ederken, bir çiftçi tarlasını ekip–biçmeyi bilir ve o işi yapar. Aslında ikisi de birbirini tamamlar. Bu vesiyleyle herkes birbirine müteşekkir olmalıdır.
Burada şu gerçeği unutmamalıyız. Evet insanların bilgileri farklı farklıdır da “zaruret bilgileri” denilen ve en az her mükellefin, her sormulu kişinin bilmesi elzem olan bilgiler vardır ki bunları mutlaka fert fert bilmemiz lazımdır.
Temel dinî bilgileri bilecek ve uygulayacak kadar bilgi, Kur’an–ı Kerim’i namazda doğru kıraat edecek kadar bilgi, helal–haram bilgisi, ahlak ve muaşeret bilgileri gibi bilgileri az da olsa mutlaka öğrenmeli ve öğretmeliyiz. Aksi halde bunların cehlinden meydana gelecek zararı hem dünyada hem ahirette çekeriz. İkinci kısım cehle gelince yani ruh gözü kör olan, ufku kararmış, hakikate koşamayan, firasettten yoksun kişilerin cehlidir ki, Allah muhafaza buyursun insanoğlu ne çekerse bunların elinden çeker.
Geçenlerde bir televizyon programında bir köpeğin yavrularını kurtarmak için nasıl canını tehlikeye attığını seyrettim.
Bununla ilgili daha bir çok misal de vermek mümkün. Bir tanesini söyleyeyim. Komşumuzun bir kedisi vardı. Yabancı kediler hücum edip yavrularından birisini boğmuşlar. Ev sahibi bakıyor ki, anne kedinin gözlerinden yaş akmış.
İnsanlık tarihine bakınız ki; Peygamberlerin tebliğ ve irşadından yoksun kavimler hep kendi putlarını yapmış ve o putların uğruna kendi insanlarını kurban etmiş yahut zulmetmişlerdir.
Ruh gözü kör olanın beyin gücü dünya kadar olsa doğru ve yanlışı ayırt edemiyor.
Bu sebeple İlahi mesajlara kulağını ve gönlünü kapatanların adalet, insaf, hakkaniyet, vefa, huzur, sevgi ve medeniyete beşiklik ve eşitlik yapmasına imkan ve ihtimal yoktur.
Yaşadığımız topraklarda aklı ve gönlü ile doruklara ulaşmış, fikir ve ruh mimaları ile dopdolu bir coğrafyada asırlardır ışıklar saçmışız. Destanlar yazmış, şiirler bestelemiş, imanlarımız çağlamıştır.
Bugün dünya, cehlin ikincisinde hala deli divane olmaktadır. Uzaylarda huzur aramalar, dünya hakimiyetine canavarca soyunmalar aslında ruh körlüğünden kurtulmak isteyenlerin çırpınışlarıdır.
Şimdi diyebiliriz ki:
İman gibi bir ışığımız var Kur’an–ı Kerim’imiz var. Alemlere Rahmet Hz. Muhammed (s.a.v) Efendimiz ve O’nun hayatımıza örnek hayatı, yüceliği, huzuru var. Ashab–ı kiram, alimler, şehitler, kumandanlar ve Türk milleti var. Nefes nefes Anadolu var.
Böyleyken dünyaya yol gösterecek, huzur verecek olan yukarıda saydığımız özelliklere sahip bu millettir.
Biz yeter ki birbirimizle dedikodu yapmaktan vazgeçip İlahi hakikatlere bürünüp, el ele gönül gönüle dünya huzuruna koşalım. Dünyanın bu ruh huzuruna ihtiyacı vardır.
Cehl içinde sürünme baksana dünya seni bekliyor.
Sendeki bu gücü bilen şeytanlar merceklerle seni izliyor.