İnsan olmak gibi zor bir sınavda ter döküyoruz. Öyle ki neredeyse yaşadığımız her olay bir problem ve çözümü için kafa yormak, en önemlisi de gönül yormak gerekiyor.
Yalnız her ne durumda olursak olalım, bu problemlerde diğer insanlara karşı düşmanca bir düşünce ve tutum içine girmememiz gerekiyor. Çünkü bu negatif duygular karşımızdakinden çok, bizi yıpratıyor. Eğer karşımızdaki insanlar bizim için gerçekten zarar verici sıfatlar taşıyorlarsa onlardan uzak durup yardımı Allah’tan (cc) istemek herhalde yapılacak en doğru şey.
Bahsetmek istediğim olaylar komşular arası veya akrabalar arası hatta aile içi kırgınlıklar, üzüntüler. Her şeyin başı sabır değil mi? Komşumuza da sabredeceğiz, anne babamıza da, kardeşimize de çünkü onlarla birarada yaşamak durumundayız.
Hepimizin birbirimiz üzerinde hakları var, bu haklara riayet etmemiz gerekmez mi?
Mümin olabilmek için Amentü’nün altı şartına inanmamız gerekiyor. Ancak iş bununla bitmiyor bir topluluk içinde yaşıyoruz ve gönül istiyor ki herkesle iyi geçinelim, sevgi dolu olalım birbirimize saygılı olalım, kötü duygularımızdan arınalım. Gelin görün ki, bazen en sevdiğimiz insanla bile anlaşmazlıklar yaşayabiliyoruz.
Cenab–ı Hak bizi yakınlarımız ile imtihan ediyor, bakalım ne kadar anlayışlıyız, bakalım ne kadar saygılıyız.
Eğer birilerine iyilik yapmamız gerekiyorsa bunu önce Allah (cc) için, sonra kendimiz için, en son olarak da başkaları için yapmalıyız. Bir iyilik yaptığımızda hem sevap kazanıyoruz, hem de benliğimizi, ruh-i sultanı tatmin etmiş oluyoruz. Yeni iyilikler yapabilmek için bu tatmin bize gerekli. Ruh yücelmesi dediğimiz şeyin gerçekleşmesi iyi işler yapmakla mümkün.
İyilik yapmakla yaşadığımız zevki başka nerde bulabiliriz?
İyilik bazen güler bir yüz, bazen bir kaç kuruş, bazen de bir kaç kelime olabilir. Küçük iyilikler, küçük sadakalar gün olur büyüklere yol açar. İnsanın iyilik yapabilmesi de bir nasip işidir, böyle duyguları bize lütfettiği için Allah’a (cc) şükretmeliyiz. Bunlar gayet latif duygulardır ve bazı insanlarda yoğunluk kazanır.
Yalnız her ne durumda olursak olalım, bu problemlerde diğer insanlara karşı düşmanca bir düşünce ve tutum içine girmememiz gerekiyor. Çünkü bu negatif duygular karşımızdakinden çok, bizi yıpratıyor. Eğer karşımızdaki insanlar bizim için gerçekten zarar verici sıfatlar taşıyorlarsa onlardan uzak durup yardımı Allah’tan (cc) istemek herhalde yapılacak en doğru şey.
Bahsetmek istediğim olaylar komşular arası veya akrabalar arası hatta aile içi kırgınlıklar, üzüntüler. Her şeyin başı sabır değil mi? Komşumuza da sabredeceğiz, anne babamıza da, kardeşimize de çünkü onlarla birarada yaşamak durumundayız.
Hepimizin birbirimiz üzerinde hakları var, bu haklara riayet etmemiz gerekmez mi?
Mümin olabilmek için Amentü’nün altı şartına inanmamız gerekiyor. Ancak iş bununla bitmiyor bir topluluk içinde yaşıyoruz ve gönül istiyor ki herkesle iyi geçinelim, sevgi dolu olalım birbirimize saygılı olalım, kötü duygularımızdan arınalım. Gelin görün ki, bazen en sevdiğimiz insanla bile anlaşmazlıklar yaşayabiliyoruz.
Cenab–ı Hak bizi yakınlarımız ile imtihan ediyor, bakalım ne kadar anlayışlıyız, bakalım ne kadar saygılıyız.
Eğer birilerine iyilik yapmamız gerekiyorsa bunu önce Allah (cc) için, sonra kendimiz için, en son olarak da başkaları için yapmalıyız. Bir iyilik yaptığımızda hem sevap kazanıyoruz, hem de benliğimizi, ruh-i sultanı tatmin etmiş oluyoruz. Yeni iyilikler yapabilmek için bu tatmin bize gerekli. Ruh yücelmesi dediğimiz şeyin gerçekleşmesi iyi işler yapmakla mümkün.
İyilik yapmakla yaşadığımız zevki başka nerde bulabiliriz?
İyilik bazen güler bir yüz, bazen bir kaç kuruş, bazen de bir kaç kelime olabilir. Küçük iyilikler, küçük sadakalar gün olur büyüklere yol açar. İnsanın iyilik yapabilmesi de bir nasip işidir, böyle duyguları bize lütfettiği için Allah’a (cc) şükretmeliyiz. Bunlar gayet latif duygulardır ve bazı insanlarda yoğunluk kazanır.