Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
hayvan besleyen varmı (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan tebessumd
- Başlangıç tarihi
RE: hayvan besleyen varmı
selamun aleyküm kardeşim çok şekerler.benimde bir kedim var.siyah beyaz.adı afacan.nereye gitsem oda gelir.dizime vurunca hemen kucağıma atlıyo.oynamayı çok seviyo.ondan adını afacan koydum.bide iş yerinde balıklar var onları besliyorum.pek anlamam ama veteriner arkadaşım helal olsun çok iyi bakıyosun diyor.hayvanları sevmeyen insanları sevemez...
selamun aleyküm kardeşim çok şekerler.benimde bir kedim var.siyah beyaz.adı afacan.nereye gitsem oda gelir.dizime vurunca hemen kucağıma atlıyo.oynamayı çok seviyo.ondan adını afacan koydum.bide iş yerinde balıklar var onları besliyorum.pek anlamam ama veteriner arkadaşım helal olsun çok iyi bakıyosun diyor.hayvanları sevmeyen insanları sevemez...
RE: hayvan besleyen varmı
Hz Muhammed bir seferinde, ordunun önüne yavrularını emziren bir kedi çıkınca kedinin başına bir nöbetçi dikip koca bir orduyu o kedinin etrafından dolaştırdı.
Bende kedileri çok severim.Benim 2 tane köpeğim var Kurt ve Sivas Kangal ama çok yaşlandılar beslemek ve bakmak çok emek istiyor.
selamünaleyküm
Hz Muhammed bir seferinde, ordunun önüne yavrularını emziren bir kedi çıkınca kedinin başına bir nöbetçi dikip koca bir orduyu o kedinin etrafından dolaştırdı.
Bende kedileri çok severim.Benim 2 tane köpeğim var Kurt ve Sivas Kangal ama çok yaşlandılar beslemek ve bakmak çok emek istiyor.
selamünaleyküm
RE: hayvan besleyen varmı
O kedinin ismi " Müezza" dır!
Türk-İslam kültürünün kedilere ilişkin günümüze yadigar en kalıcı nasihati kuşkusuz Hz. Muhammedin yeleğinin üzerinde uyuyan kediyi rahatsız etmemek için yeleğini kesip atması öyküsüdür.. Bir de " dört ayak üzerine düşme" nin sırrı olarak aktarılan peygamberimizin bir kedinin sırtını sıvazlaması kıssası!
Ancak genellilikle küçük çocukların bilmeden kedilere eziyet etmesinin engellenmesi için kuşaktan kuşağa anlatılan " hikaye " kıvamındaki bu öykü hazreti Peygamberin kedi sevgisini tam açıklamaz. Esasen bu kedinin nitelikleri de pek bilinmez.. Ev kedisi midir, sokak kedisi midir, " sırtı sıvazlanan " ve bu andan sonra kedilerin hep dört ayak üstüne düşmesini neden kedilerin atasının o olup olmadığı hep merak konusudur.
Anlatılanlara göre peygamber efendimizin kedisinin ismi Müezza ' dır.. Hz. Muhammed kedisi Müezzayı o kadar çok severmiş ki, Müezza bir gün sedirde oturan Hz. Muhammedin giysisinin ucunda uyuya kalınca kediye kıyamayan Hz. Muhammed, giysisini keserek sedirden kalkmayı tercih etmiş.
Müezza çok muhtemelen bir sokak kedisi.. Mekkenin kavurucu sokaklarından Hz. Muhammedin ilgisi ile kurtulmuş. Kendisi de sıkı bir kedi dostu olan ve hadisleri aktaran Abu Hurayra (anlamı " kedi babası " demektir) Hz. Muhammedin kedilerin ticari alım satımını yasaklattığını söyler.
Yine onun vasıtasıyla aktarılan bazı hadislerde " kedisine eziyet eden bir kadının cehennemde çektiklerinden " bahsedilir. Mesaj oldukça açıktır. Kedilere iyi muamele şarttır.
Bir yılan Hz. Muhammede gelmiş ve kendisinden yardım istemiş. Hz. Muhammed de yılana yardım etmiş. Fakat yılan Hz. Muhammed’i sokmaya kalkışmış. O sırada bir adam yetişip kedisini yılanın üzerine salmış. Yılanın zehirli ısırığından kedi sayesinde kurtulan Hz. Muhammed kedinin sırtını okşamış. O gün bugündür kediler sırt üstü yere düşmezlermiş.
O kedinin ismi " Müezza" dır!
Türk-İslam kültürünün kedilere ilişkin günümüze yadigar en kalıcı nasihati kuşkusuz Hz. Muhammedin yeleğinin üzerinde uyuyan kediyi rahatsız etmemek için yeleğini kesip atması öyküsüdür.. Bir de " dört ayak üzerine düşme" nin sırrı olarak aktarılan peygamberimizin bir kedinin sırtını sıvazlaması kıssası!
Ancak genellilikle küçük çocukların bilmeden kedilere eziyet etmesinin engellenmesi için kuşaktan kuşağa anlatılan " hikaye " kıvamındaki bu öykü hazreti Peygamberin kedi sevgisini tam açıklamaz. Esasen bu kedinin nitelikleri de pek bilinmez.. Ev kedisi midir, sokak kedisi midir, " sırtı sıvazlanan " ve bu andan sonra kedilerin hep dört ayak üstüne düşmesini neden kedilerin atasının o olup olmadığı hep merak konusudur.
Anlatılanlara göre peygamber efendimizin kedisinin ismi Müezza ' dır.. Hz. Muhammed kedisi Müezzayı o kadar çok severmiş ki, Müezza bir gün sedirde oturan Hz. Muhammedin giysisinin ucunda uyuya kalınca kediye kıyamayan Hz. Muhammed, giysisini keserek sedirden kalkmayı tercih etmiş.
Müezza çok muhtemelen bir sokak kedisi.. Mekkenin kavurucu sokaklarından Hz. Muhammedin ilgisi ile kurtulmuş. Kendisi de sıkı bir kedi dostu olan ve hadisleri aktaran Abu Hurayra (anlamı " kedi babası " demektir) Hz. Muhammedin kedilerin ticari alım satımını yasaklattığını söyler.
Yine onun vasıtasıyla aktarılan bazı hadislerde " kedisine eziyet eden bir kadının cehennemde çektiklerinden " bahsedilir. Mesaj oldukça açıktır. Kedilere iyi muamele şarttır.
Bir yılan Hz. Muhammede gelmiş ve kendisinden yardım istemiş. Hz. Muhammed de yılana yardım etmiş. Fakat yılan Hz. Muhammed’i sokmaya kalkışmış. O sırada bir adam yetişip kedisini yılanın üzerine salmış. Yılanın zehirli ısırığından kedi sayesinde kurtulan Hz. Muhammed kedinin sırtını okşamış. O gün bugündür kediler sırt üstü yere düşmezlermiş.
RE: hayvan besleyen varmı
ALLAH CC RAZI OLSUN PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.
evindar yazdı:
O kedinin ismi " Müezza" dır!
Türk-İslam kültürünün kedilere ilişkin günümüze yadigar en kalıcı nasihati kuşkusuz Hz. Muhammedin yeleğinin üzerinde uyuyan kediyi rahatsız etmemek için yeleğini kesip atması öyküsüdür.. Bir de " dört ayak üzerine düşme" nin sırrı olarak aktarılan peygamberimizin bir kedinin sırtını sıvazlaması kıssası!
Ancak genellilikle küçük çocukların bilmeden kedilere eziyet etmesinin engellenmesi için kuşaktan kuşağa anlatılan " hikaye " kıvamındaki bu öykü hazreti Peygamberin kedi sevgisini tam açıklamaz. Esasen bu kedinin nitelikleri de pek bilinmez.. Ev kedisi midir, sokak kedisi midir, " sırtı sıvazlanan " ve bu andan sonra kedilerin hep dört ayak üstüne düşmesini neden kedilerin atasının o olup olmadığı hep merak konusudur.
Anlatılanlara göre peygamber efendimizin kedisinin ismi Müezza ' dır.. Hz. Muhammed kedisi Müezzayı o kadar çok severmiş ki, Müezza bir gün sedirde oturan Hz. Muhammedin giysisinin ucunda uyuya kalınca kediye kıyamayan Hz. Muhammed, giysisini keserek sedirden kalkmayı tercih etmiş.
Müezza çok muhtemelen bir sokak kedisi.. Mekkenin kavurucu sokaklarından Hz. Muhammedin ilgisi ile kurtulmuş. Kendisi de sıkı bir kedi dostu olan ve hadisleri aktaran Abu Hurayra (anlamı " kedi babası " demektir) Hz. Muhammedin kedilerin ticari alım satımını yasaklattığını söyler.
Yine onun vasıtasıyla aktarılan bazı hadislerde " kedisine eziyet eden bir kadının cehennemde çektiklerinden " bahsedilir. Mesaj oldukça açıktır. Kedilere iyi muamele şarttır.
Bir yılan Hz. Muhammede gelmiş ve kendisinden yardım istemiş. Hz. Muhammed de yılana yardım etmiş. Fakat yılan Hz. Muhammed’i sokmaya kalkışmış. O sırada bir adam yetişip kedisini yılanın üzerine salmış. Yılanın zehirli ısırığından kedi sayesinde kurtulan Hz. Muhammed kedinin sırtını okşamış. O gün bugündür kediler sırt üstü yere düşmezlermiş.
ALLAH CC RAZI OLSUN PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.
RE: hayvan besleyen varmı
Evde beslenebilecek türden olan bütün hayvanları çok seviyorum.Daha önce muhabbet kuşu besledim defalarca.Yerim uygun olsa köpek isterdim ama apartmanda oturuyorum maalesef.Evde besleyemiyorum diye hayvanlarla ilgilenmekten vazgeçmiyorum tabii ki hemen hemen her akşam apartmanın önündeki kediciklere yemek götürüyorum Allah rızası için.Onların da halini düşünmek gerekir değl mi?
Evde beslenebilecek türden olan bütün hayvanları çok seviyorum.Daha önce muhabbet kuşu besledim defalarca.Yerim uygun olsa köpek isterdim ama apartmanda oturuyorum maalesef.Evde besleyemiyorum diye hayvanlarla ilgilenmekten vazgeçmiyorum tabii ki hemen hemen her akşam apartmanın önündeki kediciklere yemek götürüyorum Allah rızası için.Onların da halini düşünmek gerekir değl mi?
RE: hayvan besleyen varmı
S.A.
EFENDİM ŞÖYLE OLUYOR
KÖPEK EFENDİ ÖNCE 23 TANESİNİ ÖLDÜRÜYOR, YANİ KAÇMASINLAR HESABI.
DAHA SONRA YAVAŞ YAVAŞ KEYF EDE EDE YİYOR. TABİ 1O TANE FALAN YİYİNCE DOYMUŞ, GERİYE KALANIDA ACIKINCA HYEMEK ÜZERE TOPRAĞA GÖMMÜŞ
DURUM BUNDAN İBARET
K.S.E.O.
tebessumd yazdı:
25 tane tavuğu nasıl yediler öyle balıklarada yazık olmuş
S.A.
EFENDİM ŞÖYLE OLUYOR
KÖPEK EFENDİ ÖNCE 23 TANESİNİ ÖLDÜRÜYOR, YANİ KAÇMASINLAR HESABI.
DAHA SONRA YAVAŞ YAVAŞ KEYF EDE EDE YİYOR. TABİ 1O TANE FALAN YİYİNCE DOYMUŞ, GERİYE KALANIDA ACIKINCA HYEMEK ÜZERE TOPRAĞA GÖMMÜŞ
DURUM BUNDAN İBARET
K.S.E.O.
RE: hayvan besleyen varmı
zavallı tavuklar
a.s anladımmtekik yazdı:
tebessumd yazdı:
25 tane tavuğu nasıl yediler öyle balıklarada yazık olmuş
S.A.
EFENDİM ŞÖYLE OLUYOR
KÖPEK EFENDİ ÖNCE 23 TANESİNİ ÖLDÜRÜYOR, YANİ KAÇMASINLAR HESABI.
DAHA SONRA YAVAŞ YAVAŞ KEYF EDE EDE YİYOR. TABİ 1O TANE FALAN YİYİNCE DOYMUŞ, GERİYE KALANIDA ACIKINCA HYEMEK ÜZERE TOPRAĞA GÖMMÜŞ
DURUM BUNDAN İBARET
K.S.E.O.
zavallı tavuklarRE: NANKÖR, KEDİ Mİ?
RE: NANKÖR, KEDİ Mİ?
Çocukluğumuzdan beri bize hep kedilerin nankör, köpeklerin ise sadık oldukları anlatıldı, öğretildi. Bir yanda önüne attığımız bir et, kemik ya da ekmek parçası ile bir anda bize değişik şirinlikler yaparak arkadaşımız olan köpek; diğer yanda en güzel yemekleri önüne koyduğumuz halde onları yerken gözlerini kapayarak sanki bizi görmezden gelir gibi bir edayla "mır mır" sesleriyle karnını doyuran kedi.
Oldukça sinir bozucu bir durum olarak gözüküyor aslında ilk bakışta. Kediye yaptığımız muameleye karşın ondan da köpekten gördüğümüz ilgiyi ve alakayı beklemek hakkımız gibi sanki. Fakat vakaya baktığımız yeri değiştirirsek ve farklı bir gözle yaklaşırsak olaya, birden bire negatif bir görüntü çıkıveriyor.
Görünüşte köpeği sadık, kediyi nankör seviyesine taşıyan bu davranışlar yaratıcı-yaratılan ilişkisi açısından bakalım bir de!
Köpek tabiatı gereğince kendisine çeşitli yiyecekler veren insan her kim olursa olsun hemen yakınlaşır ve sevgi gösterilerinde bulunur. Burada sanki bir unutuş söz konusudur. Yıllarca kendisine bakan, onu doyuran, eğiten insanı unutup o anda hiç tanımadığı bir kişinin verdiği yiyeceklere kanabilir. Ya da kendi yaratıcısına kadar uzanır bu unutuş. Kedi ise verene değil de sanki verdireni görmek ister gibi gözlerini kapatarak yer yemeğini. Sadakat ve nankörlük hakikatte olması gereken yerlerde yani.
Aslında biz insanlarda da bu tip davranışlar görülebiliyor zaman zaman. Perdenin ardında bizi nimetlendireni görmüyor, görmek istemiyor ve bize menfaat sağlayanı kendimize sanki nimet verici ilan ediyoruz. Yapılan iyiliğe teşekkür elbette gerekir. Zaten peygamber efendimiz (sav) demiyor mu; "İnsanlara teşekkür etmeyen, Rabbine şükür de edemez" diye. Teşekkür etmek iman güzelliğidir muhakkak.
Sorun teşekkür etmekten ziyade teşekkürün ölçüsünde. Haddi aşılarak yapılan teşekkür eğer ki bir yüceltmeye, hamd'e, kişiye mahsus şükre gidiyorsa burada sorun var demektir. Her namazda okuduğumuz Fatiha Suresinin ilk ayetini hatırlayın; "Hamd (övme, övülme) sadece âlemlerin Rabbi olan Allah'a mahsustur" İfade edilen teşekkür ya da şükran duyguları, haddi aşmak suretiyle muhatabımızı kutsamaya yönelik, sadece onu övücü ya da olup biten her şeyi ona mâl edici oluyor ise burada nefislerin köpekleşerek asıl sahibini unuttuğunu söyleyebiliriz.
Bir kişinin kendisine lokantada yemek getiren bir garsona, bir komiye iltifatlar yağdırması, sınırsız şükür duygusu beslemesi ve de önündeki yemekleri o garsondan bilmesi ne kadar ahmakça olurdu değil mi? Hâlbuki her güzel şeyin sahibi olan Rabbimizin verdiklerini, bize sağladığı menfaatleri görmeyip sadece vesile olan insanlara karşı kendimizi borçlu hissetmemiz ve de Allaha karşı yapmakla yükümlü olduğumuz şükür ifadelerini aracı vazifesi gören bu kişi, kurum ya da olaylara karşı göstermemiz de aynı ahmaklık derecesindedir galiba. Yoksa aksi takdirde gerçek manada nankör oluruz. Allah'tan gayrısına gösterdiğimiz sadakat ise bizi yüceltmekten ziyade alaşağı ediverir.
Bu dünyada her şey vesiledir. Alemlere rahmet olan peygamberimiz de vesiledir. Eğer ki Rabbimiz dilemeseydi, biz insanlara Kendi yolunu göstermek için peygamberler göndermeyebilirdi. Yine rahmetine binaen, eğer istemeseydi bizi bir insanın karnında bedensel olarak yetiştirip yine aynı insanın sırtında büyültmezdi. Bir anneye bunları yapacak bedensel ve duygusal özellikler vermeyebilirdi.
Her şeyin ardında ve gerçeğinde önce Rabbimizi görmeli, Ona şükrümüzü sunmalı ve Ona sadık bir kul olmalıyız. Ondan sonra Onun vesile kıldıklarına da teşekkür etmeli, Onun muhabbetine vesile olanları da sevmeli, onlara saygı göstermeliyiz. Tersi durumda bu dünyada adımız bir köpek gibi sadakatle anılır ama Hak katında durumumuz pek de içaçıcı olmayabilir.
Sadıklar zümresine adınızın yazılması ve sıdk ile bir yaşam sürmeniz duasıyla Rahman ve Rahim olana emanet kalasınız.
RE: NANKÖR, KEDİ Mİ?
Çocukluğumuzdan beri bize hep kedilerin nankör, köpeklerin ise sadık oldukları anlatıldı, öğretildi. Bir yanda önüne attığımız bir et, kemik ya da ekmek parçası ile bir anda bize değişik şirinlikler yaparak arkadaşımız olan köpek; diğer yanda en güzel yemekleri önüne koyduğumuz halde onları yerken gözlerini kapayarak sanki bizi görmezden gelir gibi bir edayla "mır mır" sesleriyle karnını doyuran kedi.
Oldukça sinir bozucu bir durum olarak gözüküyor aslında ilk bakışta. Kediye yaptığımız muameleye karşın ondan da köpekten gördüğümüz ilgiyi ve alakayı beklemek hakkımız gibi sanki. Fakat vakaya baktığımız yeri değiştirirsek ve farklı bir gözle yaklaşırsak olaya, birden bire negatif bir görüntü çıkıveriyor.
Görünüşte köpeği sadık, kediyi nankör seviyesine taşıyan bu davranışlar yaratıcı-yaratılan ilişkisi açısından bakalım bir de!
Köpek tabiatı gereğince kendisine çeşitli yiyecekler veren insan her kim olursa olsun hemen yakınlaşır ve sevgi gösterilerinde bulunur. Burada sanki bir unutuş söz konusudur. Yıllarca kendisine bakan, onu doyuran, eğiten insanı unutup o anda hiç tanımadığı bir kişinin verdiği yiyeceklere kanabilir. Ya da kendi yaratıcısına kadar uzanır bu unutuş. Kedi ise verene değil de sanki verdireni görmek ister gibi gözlerini kapatarak yer yemeğini. Sadakat ve nankörlük hakikatte olması gereken yerlerde yani.
Aslında biz insanlarda da bu tip davranışlar görülebiliyor zaman zaman. Perdenin ardında bizi nimetlendireni görmüyor, görmek istemiyor ve bize menfaat sağlayanı kendimize sanki nimet verici ilan ediyoruz. Yapılan iyiliğe teşekkür elbette gerekir. Zaten peygamber efendimiz (sav) demiyor mu; "İnsanlara teşekkür etmeyen, Rabbine şükür de edemez" diye. Teşekkür etmek iman güzelliğidir muhakkak.
Sorun teşekkür etmekten ziyade teşekkürün ölçüsünde. Haddi aşılarak yapılan teşekkür eğer ki bir yüceltmeye, hamd'e, kişiye mahsus şükre gidiyorsa burada sorun var demektir. Her namazda okuduğumuz Fatiha Suresinin ilk ayetini hatırlayın; "Hamd (övme, övülme) sadece âlemlerin Rabbi olan Allah'a mahsustur" İfade edilen teşekkür ya da şükran duyguları, haddi aşmak suretiyle muhatabımızı kutsamaya yönelik, sadece onu övücü ya da olup biten her şeyi ona mâl edici oluyor ise burada nefislerin köpekleşerek asıl sahibini unuttuğunu söyleyebiliriz.
Bir kişinin kendisine lokantada yemek getiren bir garsona, bir komiye iltifatlar yağdırması, sınırsız şükür duygusu beslemesi ve de önündeki yemekleri o garsondan bilmesi ne kadar ahmakça olurdu değil mi? Hâlbuki her güzel şeyin sahibi olan Rabbimizin verdiklerini, bize sağladığı menfaatleri görmeyip sadece vesile olan insanlara karşı kendimizi borçlu hissetmemiz ve de Allaha karşı yapmakla yükümlü olduğumuz şükür ifadelerini aracı vazifesi gören bu kişi, kurum ya da olaylara karşı göstermemiz de aynı ahmaklık derecesindedir galiba. Yoksa aksi takdirde gerçek manada nankör oluruz. Allah'tan gayrısına gösterdiğimiz sadakat ise bizi yüceltmekten ziyade alaşağı ediverir.
Bu dünyada her şey vesiledir. Alemlere rahmet olan peygamberimiz de vesiledir. Eğer ki Rabbimiz dilemeseydi, biz insanlara Kendi yolunu göstermek için peygamberler göndermeyebilirdi. Yine rahmetine binaen, eğer istemeseydi bizi bir insanın karnında bedensel olarak yetiştirip yine aynı insanın sırtında büyültmezdi. Bir anneye bunları yapacak bedensel ve duygusal özellikler vermeyebilirdi.
Her şeyin ardında ve gerçeğinde önce Rabbimizi görmeli, Ona şükrümüzü sunmalı ve Ona sadık bir kul olmalıyız. Ondan sonra Onun vesile kıldıklarına da teşekkür etmeli, Onun muhabbetine vesile olanları da sevmeli, onlara saygı göstermeliyiz. Tersi durumda bu dünyada adımız bir köpek gibi sadakatle anılır ama Hak katında durumumuz pek de içaçıcı olmayabilir.
Sadıklar zümresine adınızın yazılması ve sıdk ile bir yaşam sürmeniz duasıyla Rahman ve Rahim olana emanet kalasınız.
RE: hayvan besleyen varmı
YAHU TAM İSABET OLMUŞ.BENİMDE BİR SU KAPLUMBAĞAM VAR AMA SÜREKLİ EVDE BESLENİRMİ BESLENMEZMİ DİYE GÜNDEMDE ARAŞTIRDIK AMA BİŞEY ÇIKMADI ÖĞRENEMEDİK HALA. SİTEDE SORDUM AMA YİNE Bİ CEVAP GELMEDİ ACABA SİZİN Bİ BİLGİNİZ VAR MI BU KONU HAKKINDA...ÇOK SEVİMLİ AMA HASTA HER SABAH AYETELKÜRSİ OKUYO ANNEM İNŞALLAH İYİLEŞİR YAKIN ZAMANDA.
YAHU TAM İSABET OLMUŞ.BENİMDE BİR SU KAPLUMBAĞAM VAR AMA SÜREKLİ EVDE BESLENİRMİ BESLENMEZMİ DİYE GÜNDEMDE ARAŞTIRDIK AMA BİŞEY ÇIKMADI ÖĞRENEMEDİK HALA. SİTEDE SORDUM AMA YİNE Bİ CEVAP GELMEDİ ACABA SİZİN Bİ BİLGİNİZ VAR MI BU KONU HAKKINDA...ÇOK SEVİMLİ AMA HASTA HER SABAH AYETELKÜRSİ OKUYO ANNEM İNŞALLAH İYİLEŞİR YAKIN ZAMANDA.